Over Simone
Over Simone
Ze zeggen wel eens dat veel schrijvers een slechte jeugd hadden. Hoe was jouw jeugd?
Ik ben geboren op 25 juni 1975 in Veghel. Toen ik bijna zeven was, kreeg ik een broertje. Ik ging graag naar school (echt!), want ik wilde later schrijver worden. Of journalist. Of verpleegkundige. En ik wilde heel graag bij Kinderen Voor Kinderen. Maar Hilversum was niet om de hoek, mijn zangtalent zeer matig en tja, die zachte G hè... Afijn. Na de middelbare school studeerde ik Nederlands in Nijmegen, Utrecht en Amsterdam. Ik werkte in een boekhandel en vond het leven een feest. Al met al: een topjeugd!
Wat zijn jouw lievelings ... ?
(kleuren, dieren, eten, etc)
Heb je even? Ik heb ontzettend veel 'lievelingsen'! Bijvoorbeeld: Astrid Lindgren, de eekhoorn, reizen naar landen waar de zon schijnt en de zee turqoise is, gevelgedichten, boeken met korte hoofdstukken, kersen, sporten, naar een concert gaan (met oordoppen!) en het bos in de herfst. Maar op 1 staat natuurlijk mijn 'framily'. Ik woon samen met mijn vriend, onze drie dochters en de hond Patou.
Is 'framily' ook een lievelingsonderwerp voor je boeken?
Ik schrijf graag over vriendschap en familierelaties, dat klopt. En dan vooral over de momenten waarop mensen (jong en oud) elkaar niet meer begrijpen, zichzelf opeens buitengesloten voelen, of onder druk gezet enzovoorts. Beschikken ze in zo'n geval over de kracht om naar zichzelf te kijken en te proberen de relatie of vriendschap te herstellen? Zo ja, hoe doen ze dat dan? En zo nee, hoe gaan ze dan verder?
Frictie komt in de beste framilies voor, dus ik haal regelmatig inspiratie uit de wereld om me heen. Maar mijn fantasie doet toch echt het meeste werk!
Waarom ben je schrijfster geworden?
Ik vind het heel fijn om op papier een nieuwe wereld te creëren waarin alles mogelijk is. Als schrijver ben ik daar de baas over. Als lezer ben je dat trouwens ook, want je kleurt de wereld van het verhaal in zoals jij dat wilt. Schrijven en lezen geven je dus superkracht!
Bovendien heb ik gemerkt dat ik door te schrijven en te lezen niet alleen anderen, maar ook mezelf beter begrijp. Dat maakt het leven een stuk gemakkelijker en nog leuker!
Verhalen verbinden mensen met elkaar en maken hen sterker. Dat is écht zo.
Tot slot: Wat is het mooiste compliment dat je als schrijver ooit hebt gekregen?
Iemand met veel verstand van boeken mailde me ooit dat mijn schrijfstijl lijkt op die van Sue Townsend. Ik heb geloof ik wel een half uur met een grote glimlach op mijn gezicht naar die mail zitten staren!
